- policzyć się
- сов.1) пересчита́ть друг дру́га2) посчита́ться, рассчита́ться (с кем-л.)Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
policzyć się — I {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. liczyć się I {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}policzyć się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, policzyć sięczę się, policzyć sięczy się {{/stl 8}}{{stl 7}} rozliczyć się z kimś, uregulować rachunki … Langenscheidt Polski wyjaśnień
policzyć — dk VIb, policzyćczę, policzyćczysz, policzyćlicz, policzyćczył, policzyćczony 1. «sprawdzić, ile czegoś jest, dodając do siebie poszczególne jednostki; zliczyć, porachować, zsumować coś» Policzyć coś na maszynie, na liczydłach, na palcach.… … Słownik języka polskiego
liczyć się — I – policzyć się {{/stl 13}}{{stl 33}} liczyć siebie wzajemnie, sprawdzać stan liczbowy grupy :{{/stl 33}}{{stl 10}}Uczniowie policzyli się i poszli do autobusu. Musimy się policzyć. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}liczyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porachować (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rachować (się) I;{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}policzyć [porachować] kości [żebra] {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obrachować — dk IV, obrachowaćrachuję, obrachowaćrachujesz, obrachowaćrachuj, obrachowaćował, obrachowaćowany obrachowywać ndk VIIIa, obrachowaćowuję, obrachowaćowujesz, obrachowaćowuj, obrachowaćywał, obrachowaćywany «określić wielkość, liczbę czegoś za… … Słownik języka polskiego
palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… … Słownik frazeologiczny
liczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, liczyćczę, liczyćczy, liczyćczony {{/stl 8}}– policzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sumować coś, obliczać, dodając do siebie poszczególne… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kość — 1. pot. Coś rozeszło się, rozlazło się po kościach «coś skończyło się bez przykrych skutków»: Na szczęście sprawa jakoś rozeszła się po kościach i wszystko dobrze się skończyło. Cosm 12/2000. 2. pot. Czuć coś w kościach «odczuwać skutki wysiłku,… … Słownik frazeologiczny
porachować — dk IV, porachowaćrachuję, porachowaćrachujesz, porachowaćrachuj, porachowaćował, porachowaćowany przestarz. «policzyć» ◊ posp. dziś żywa: Porachować komuś kości, gnaty «zbić mocno, obić kogoś» porachować się 1. przestarz. «o wielu osobach:… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
żebro — n III, Ms. żebrobrze; lm D. żebrober 1. «u kręgowców: jedna z kości lub chrząstek tworzących szkielet klatki piersiowej, zwykle łukowato wygięta, połączona z kręgosłupem stawem i wiązadłami, u wyższych kręgowców łącząca się (z reguły) z mostkiem» … Słownik języka polskiego